bliskie spotkania trzeciego stopnia

Wtorek, 11 listopada 2014 · dodano: 11.11.2014 | Komentarze 0

Po trzech dniach przerwy odzyskałem świeżość w nogach. Ruszyłem o 9.30 w kierunku Mysłowic i tak sobie kręciłem pedałami ze dwie godziny z hakiem. Średnia ok 25km/h, wysoka kadencja, zajebista pogoda... czego więcej chcieć?

Kierowca parkuje swoje auto na jednokierunkowej osiedlowej jezdni, po prawej jej stronie.
Rowerzysta (ja) śmiga sobie ok. 26km/h ciesząc się nie wiadomo z czego.
Kierowca stwierdza, że wysiada.
Rowerzysta jedzie.
Drzwi się otwierają.
Prawdopodobnie prawy pedł roweru, tuż po wypięciu buta, testuje wytrzymałość drzwi samochodu.
Kierowca chowa nogę.
Rowerzysta leci i chowa głowę.
Rower... nie wiem co robi.

Podsumowanie: drzwi okazały się nie sprostać rozpędzonej Meridzie, telefon wypada na asfalt z tylnej kieszeni koszulki (nie wiem jakim cudem, miałem jeszcze na sobie bluzę), licznik pada niedaleko od roweru ;).

Straty własne: rozwalony palec wskazujący, rozdarta rękawiczka, dwa siniaki na prawym ramieniu, stłuczony łokieć.

Sądząc po ilości ludzi stojących w oknach i na balkonach musiało to fajnie wyglądać.

Z racji, że Merida cała, ja również, odstąpiliśmy od wzywania nieomylnych w niebieskim aucie. Podejżewam, że czas oczekiwania wyniósłby ponad dwie godziny, a ja i tak nic bym nie ugrał. 

Pomimo "latania", średnia spadła, a i radość z pedałowania jakby taka mniejsza.